معرفی شربت لیسکانتین

شربت لیسکانتین سافت ۲۵۰، سوسپانسین خوراکی پریمیدون می باشد که  در درمان حملات تشنجی ژنرالیزه تونیک–کلونیک (صرع بزرگ)، میوکلونیک شبانه، حملات تشنجی پارشیال پیچیده (سایکوموتور) و ساده پارشیال (کورتیکال فوکال) و در درمان لرزش essential مصرف می ‌شود.

موارد مصرف:

این دارو در درمان حملات تشنجی تونیک – کلونیک (صرع بزرگ)، میوکلونیک شبانه، حملات سنجی پیچده و ساده‌ مصرف می‌شود.

مقدار مصرف شربت لیسکانتین :

الف) حالات تونیک – کلونیک (صرع بزرگ) صرع کانونی، صرع ناقص کمپلکس (سایکوموتور)

بزرگسالان و کودکان ۸ ساله و بزرگتر: از راه خوراکی، روزهای اول تا سوم، هر شب mg 125-100، روزهای چهارم تا ششم mg 125-100، دو بار در روز، روزهای هفتم تا نهم، mg 125-100 سه بار در روز و در روز دهم مقدار نگهدارنده mg 250 سه بار در روز مصرف می‌شود. ممکن است تا مقدار g 2 در روز نیاز باشد.

کودکان کوچکتر از ۸ سال: از راه خوراکی روزهای اول تا سوم هر شب mg 50، روزهای چهارم تا ششم، mg 50 دو بار در روز، روزهای هفتم تا نهم، mg 100 سه بار در روز و در روز دهم مقدار نگهدارنده mg 250 – ۱۲۵ سه بار در روز مصرف می‌شود.

ب) لرزش خوش خیم خانوادگی (Benign familial tremor).

بزرگسالان: مقدار mg/day 750 در سه مقدار منقسم مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر شربت لیسکانتین :

اثر ضد تشنج: پریمیدون به عنوان یک داروی مضعف CNS غیر اختصاصی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد تشنج برای کنترل حملات تشنجی صرع بزرگ مقاوم و درمان تشنجات کانونی یا سایکوموتور به کار می‌رود. مکانیسم اثر دارو مشخص نیست. بخشی از فعالیت دارو ممکن است ناشی از فنوباربیتال (متابولیت فعال آن) باشد.

اطلاعات دیگر شربت لیسکانتین :

طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آنالوگ باربیتورات.

طبقه‌بندی درمانی: ضد تشنج.

طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده D

نام‌های تجاری: Apo – Primidone, Liskantin

تداخل های دارویی شربت لیسکانتین:

این دارو غالباً غلظت پلاسمایی کاربامازپین، کلونازپام، فنی‎توئین و والپروات و در مواردی اتوسوکسیمید راکاهش می‌دهد. این دارو موجب افزایش متابولیسم وارفارین، دارو ‌های ضدافسردگی سه حلقه ای، دیگوکسین، کورتیکوستروئید ‌ها، سیکلوسپورین، ضدبارداری های خوراکی و تئوفیلین شده و در نتیجه اثرات این دارو ‌ها را کاهش می ‌دهد.

گاهی اوقات نیز غلظت پلاسمایی اتوسوکسیمید و پریمیدون را کم می‌ کند. اسید استیل سالیسیلیک، دارو ‌های ضدباکتریایی شامل کلرامفنیکل، سیکلوسرین، ایزونیازید، کوتریموکسازول و مترونیدازول و نیز فلوکستین، دیلتیازم، نیفدیپین و سایمتیدین غلظت پلاسمایی فنی‎توئین را زیاد می ‌کنند. این دارو متابولیسم وارفارین را کاهش می ‌دهد.

دارو‌ های ضدافسردگی و ضدجنون باکاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجی این دارو مقابله می ‌کنند. فنی‎توئین غلظت پلاسمایی دارو‌ های ضدافسردگی سه حلقه ای را کاهش می‌ دهد. متابولیسم سیکلوسپورین توسط فنی ‎توئین سریع شده و در نتیجه غلظت پلاسمایی آن کاهش می‎ یابد. فنی ‎توئین متابولیسم ضدبارداری های خوراکی را افزایش و در نتیجه اثر آن ها را کاهش می‌ دهد. متابولیسم فنی ‎توئین در صورت مصرف همزمان با فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول و میکونازول کاهش می‎ یابد و در نتیجه غلظت پلاسمایی آن افزایش می یابد.

نکات قابل توصیه برای شربت لیسکانتین :

۱- از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود.

۲- هنگام رانندگی یا کار با ماشین‎ آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.

۳- هنگام برخاستن ناگهانی از حالت نشسته یا خوابیده، باید احتیاط نمود.

ملاحظات اختصاصی شربت لیسکانتین:

علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی باربیتوراتها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌شود:

۱ – شمارش کامل سلولهای خونی و آزمونهای عملکرد کبد هر شش ماه انجام شود.

۲ – قطع ناگهانی مصرف پریمیدون ممکن است موجب بروز صرع مداوم شود. مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش یابد.

۳ – باربیتوراتها انجام فعالیتهای نیازمند هوشیاری، مانند رانندگی، را مختل می‌سازند.

نکات قابل توصیه به بیمار

۱ – دارو را طبق دستور مصرف کنید.

۲ – از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و تسکین بخشهای دیگر خودداری کنید، زیرا ممکن است موجب بروز ضعف اضافی CNS شود.

۳ – در صورت بروز علائم و نشانه‌های عوارض جانبی، به پزشک اطلاع دهید.

۴ – قطع مصرف دارو یا تغییر مقدار آن باید با دستور پزشک انجام شود.

۵ – باربیتوراتها ممکن است داروهای خوراکی جلوگیری کننده از بارداری را بی اثر سازند. بنابراین، از روش دیگر جلوگیری از بارداری استفاده کنید.

۶ – کارت شناسایی پزشکی که نشانگر بیماری صرع و نام داروهای مصرفی شماست، به همراه داشته باشید.

مصرف در سالمندان: مقدار مصرف در بیماران سالخورده باید کاهش یابد. این بیماران مبتلا به کاهش عملکرد کلیه هستند.

مصرف در کودکان: پریمیدون ممکن است موجب تحریک پذیری مفرط کودکان کوچکتر از ۶ سال شود.

مصرف در شیردهی: مقادیر قابل توجهی از پریمیدون در شیر ترشح می‌شود. شیردهی در دوران مصرف دارو توصیه نمی‌شود.

اشکال دارویی شربت لیسکانتین :

Tablet: 250mg

Suspension: 125, 250 mg/5ml

دسته دارویی شربت لیسکانتین :

جزو داروهای ضد صرع

مکانیسم و نحوه اثر:

اگرچه پریمیدون در بدن به فنوباربیتال تبدیل می‌شود، اما مکانیسم اثر پریمیدون احتمالاً شبیه فنی‌توئین است.

موارد منع مصرف پریمیدون:

این دارو در پورفیری یا سابقه‌ ابتلاء به آن نباید مصرف شود.

هشدارها و اخطار در مصرف پریمیدون:

در صورت وجود اختلال عملکرد کبد یا کلیه و بیماری تنفسی مانند آسم یا آمفیزم باید با احتیاط فراوان تجویز شود.

عوارض جانبی احتمالی مصرف پریمیدون(لیسکانتین) :

خواب آلودگی ، عدم تعادل، تهوع، اختلالات بینایی و بثورات جلدی، بخصوص در شروع درمان بروز می‌کند. و معمولاً با ادامه درمان برگشت‌پذیر هستند. سایر عوارض دارو شامل افسردگی، تحرک پذیری، بیقراری و اغتشاش شعور در سالمندان ،‌هیجانات و فعالیت زیاد و غیر عادی در کودکان و آنمی‌مگالوبلاستیک هستند.

منبع وب سایت دارو بان

تحریریه وب سایت