داروی دیازپام چیست؟(قرص – آمپول)
دیازپام
دیازپام یک داروی آرامبخش خواب آور و ضد تشنج است . از نظر علمی جزء دسته بنزودیازپین ها طبقه بندی می شود.
معمولا قرص های دیازپام به رنگ سبز یا آبی است که اثرات مثبت تلقینی در بیمار دارد و از روانشناسی رنگ در تولید دارو بخوبی استفاده شده است.
در کودکان برای جلوگیری از تشنج ممکن است پزشک بصورت قرص یا شیاف دیازپام تجویز کند البته کنترل تب اطفال برای جلوگیری از تشنج مهمترین عامل محسوب می شود. مقدار دیازپام در این موارد باید بسیار با دقت و دقیقا مطابق تجویز پزشک مصرف شود.
آمپول دیازپام به عنوان یک داروی آرامبخش و خواب آور قوی در مراکز بیمارستانی تزریق می شود.
این دارو در علائم قطع مصرف مخدر و الکل و همچنین به عنوان ضد اسپاسم عضلات کاربرد دارد.
مصرف طولانی مدت این دارو اعتیاد آور است نباید در دوره های طولانی مدت از این دارو استفاده شود.
مصرف دیازپام در دوران بارداری و شیر دهی اکیدا ممنوع است.
موارد مصرف دیازپام
این دارو در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تشکین کوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الکل مصرف می شود. دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از عمل جراحی به عنوان پیش‌دارو مصرف می‌گردد. این دارو همچنین به عنوان داروی کمکی از راه تزریق وریدی پیش از برگرداندن ریتم طبیعی قلب، (CARDIOVERSION) به منظور کاهش اضطراب مصرف می‌شود. دیازپام تزریقی به عنوان داروی کمکی در درمان حملات صرعی و از راه خوراکی در اختلالات تشنجی(۱۴-۷ روز) بکار برده می‌شود. این دارو به عنوان داروی کمکی در تسکین اسپاسم عضلانی اسکلتی نیز مصرف می‌شود.
عوارض جانبی دیازپام
عوارض شایع %۱۰
سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی
عوارض نسبتا شایع %۱۰-۱
قلبی عروقی: افت فشار خون، گشادی عروق
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، آتاکسی، سرگیجه، سرخوشی، تفکرات نامعقول، آژیتاسیون، گیجی، احساسات ناپایدار، عصبانیت، درد، اختلال تکلم
پوستی: راش پوستی
گوارشی: اسهال، درد شکمی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی
تنفسی: آسم، رینیت
سایر عوارض درصد نامشخص
قلبی عروقی: تغییرات الکتروکاردیوگرام، فلبیت موضعی، ترومبوز وریدی
سیستم اعصاب مرکزی: فراموشی پیش گستر، سرکوب سیستم عصبی مرکزی، افسردگی، وابستگی به دارو، علایم ترک دارو، دیس آرتری (گفتارفلجی)، خستگی، کندی روانی حرکتی، ضعف عضلات، تحریک متناقض سیستم عصبی مرکزی، علایم روانی، اختلال در ریتم تکلم، سرگیجه دورانی
غدد درون ریز و متابولیسم: تغییر در میل جنسی
گوارشی: تغییر در ترشح بزاق، یبوست، ناراحتی گوارشی، سکسکه، تهوع
ادراری تناسلی: بی اختیاری ادرار، احتباس ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: نوتروپنی
کبدی: افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش سطح سرمی ترانس آمینازها، یرقان
عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش
چشمی: تاری دید، دوبینی
هشدار ها دیازپام
– وضعیت ذهنی، فشار خون، سرعت قلب و تنفس بیمار پایش گردد.
– سطح آنزیم های کبدی و CBC در صورت مصرف طولانی مدت دارو ارزیابی گردد.
– لازم است که در صورت مصرف مداوم دوز بالا یا دریافت وریدی به صورت طولانی مدت، بیمار از لحاظ بروز علایم سمیت ناشی از پروپیلن گلیکول پایش شود (شامل کراتینین سرم، BUN، لاکتات سرم، گپ اسمول؛ گپ اسمول ≥ ۱۰ بیانگر سطح بالای پروپیلن گلیکول می باشد و گپ اسمول ≥ ۱۲ نشان دهنده سمیت ناشی از پروپیلن گلیکول می باشد)
– بیماراز لحاظ سابقه اعتیاد پایش شود.
– لازم است که نیاز بیمار به ادامه درمان به صورت دوره ای ارزیابی گردد.
– در صورت تصمیم به قطع دارو، کاهش تدریجی دوز مصرفی ضروری می باشد.
– مصرف طولانی مدت دارو به وابستگی، سوء مصرف یا تحمل دارویی منجر می شود.
– لازم است که در بیماران بستری، تمهیداتی به منظور جلوگیری از سقوط و به زمین افتادن بیمار در نظر گرفته شود.
– نکات ایمنی در مواجهه با حملات تشنج به بیمار آموزش داده شود (در صورت تجویز دارو به منظور کنترل تشنج).
توصیه های دارویی دیازپام
– این دارو نباید بیش از مقدار تجویز شده مصرف شود.
-در صورتی که پس از چند هفته، اثربخشی دارو کاهش یافت،باید به پزشک مراجعه و از افزایش مقدار مصرف دارو خودداری نمود.
-به عنوان ضد تشنج، دوره درمان باید کامل شود. باید دقت شود هیچیک از نوبت‌های مصرف فراموش نشود.
-به منظور کاهش احتمال بروز عوارض قطع مصرف دارو، مصرف این دارو باید به تدریج قطع گردد
-در صورت تزریق عضلانی ، این دارو باید عمیقاً در عضله دلتوئید تزریق گردد.
– به منظور کاهش ترمبوز وریدی، فلبیت، تحریک موضعی و تورم، تزریق وریدی دارو نباید در ورید‌های کوچک در پشت دست یا مچ صورت گیرد.
– انفوزیون مداوم وریدی این دارو توصیه نمی‌شود.
هشدار مصرف دیازپام
در صورت بارداری، شیردهی، دیابت، نقص کلیوی یا کبدی قبل از مصرف دارو به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
اگر هم زمان داروهای دیگری مصرف می کنید برای جلوگیری از تداخلات احتمالی به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
پزشک از عوارض احتمالی داروی شما آگاه است بنابراین دوره درمان دارو را مطابق تجویز پزشک تکمیل و از قطع خودسرانه دارو پرهیز کنید.
موارد احتیاط در هنگام مصرف دیازپام
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام، بنزودیازپین‌های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی، رنگ‌های خوراکی، یا نگه دارنده‌ها. بارداری یا شیردهی. مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها، داروهای ضدافسردگی، یا داروهای ضدتشنج. سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، میاستنی‌گراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این موارد.
هنگام مصرف دیازپام موارد زیر توصیه می‌شود
به پزشکتان به‌طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شوند. در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می‌کنید. دیازپام را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می‌شود)هنگام مصرف دیازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید یا الکل بنوشید. دیازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشید و فراموشکار شوید.
تحریریه وب سایت
