لارنگومالاسی و علت اصلی لارنگومالاسی چیست؟

لارنگومالاسی نرم شدن مادرزادی بافت های حنجره بالای تارهای صوتی است. این شایع ترین علت تنفس پر سر و صدا در دوران نوزادی به شمار می آید. ساختار حنجره ناهنجار و شل بوده و باعث می شود که بافت ها روی دهانه راه هوایی بیفتند و تا حدی آن را مسدود کنند. در ادامه این متن برای شما شرح می دهیم که علت اصلی لارنگومالاسی چیست و چه درمان هایی برای آن وجود دارد.

آیا لارنگومالاسی خطرناک است؟

در بیشتر موارد، لارنگومالاسی در نوزادان یک بیماری جدی نیست به طوریکه علی رغم تنفس پر سر و صدا می توانند غذا بخورند و رشد کنند. برای این نوزادان، مشکل حنجره تا ۱۸ الی ۲۰ ماهگی بدون جراحی برطرف می شود. با این حال، درصد کمی از نوزادان مبتلا به لارنگومالاسی با تنفس، غذا خوردن و افزایش وزن مشکل دارند که باید سریعاً مورد توجه قرار بگیرد.

چه موقع باید برای لارنگومالاسی به متخصص مراجعه کنیم؟

اگر نوزاد شرایط زیر را دارد به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید:

• تنفس او را بیش از ۱۰ ثانیه متوقف می شود.

• هنگام تنفس پر سر و صدا، اطراف لب ها آبی می شود.

• به داخل کشیده شده گردن و قفسه سینه که پس از جابجایی یا بیدار شدن، برطرف نمی شود.

علت ایجاد لارنگومالاسی چیست؟

لارنگومالاسی در مجرای تنفسی کودک در حین انجام میکرولارنگوسکوپی مشاهده می شود. علت دقیق آن مشخص نیست. آرامش یا فقدان تن عضلانی در مجاری هوایی فوقانی ممکن است یک عامل باشد. این ناهنجاری معمولاً در بدو تولد وجود دارد یا در ماه اول زندگی ظاهر می گردد. رفلاکس علائم را تشدید می کند. تنفس پر سر و صدا اغلب زمانی بدتر می شود که نوزاد به پشت خوابیده یا گریه می کند.

علائم و نشانه های لارنگومالاسی چیست؟

اگر نوزادی با لارنگومالاسی به دنیا بیاید، علائم از بدو تولد وجود دارند یا در چند هفته اول پس از تولد ظاهر می گردد. گاهی تنفس پر سر و صدا قبل از بهبود، معمولاً در حدود ۴ تا ۸ ماهگی بدتر می شود. در اکثر کودکان، مشکل در سن ۱۸ تا ۲۰ ماهگی برطرف خواهد شد. علائم عبارتند از:

• استریدور یا تنفس پر سر و صدا: خس خسی که هنگام تنفس کودک، کاملا به گوش می رسد و هنگامی که کودک بی قرار باشد، غذا بخورد گریه کند یا به پشت بخوابد، اغلب بدتر می شود.

• صدای زیر و بمی بلند

• مشکل در تغذیه

• افزایش وزن ضعیف

• خفگی هنگام تغذیه

• آپنه یا توقف تنفس در خواب

• به داخل کشیده شدن گردن و سینه با هر نفس

• سیانوز یا آبی شدن پوست

• رفلاکس معده با علائمی چون بیرون ریختن آب دهان، استفراغ و برگشت غذا

• آسپیراسیون یا استنشاق غذا به ریه

لارنگومالاسی چگونه تشخیص داده می شود؟

لارنگومالاسی در حین معاینه مشاهده می شود و پزشک پرسشهایی در مورد مشکلات سلامتی نوزاد می پرسد و ممکن است برای ارزیابی بیشتر وضعیت نوزاد، آزمایشی به نام نازوفارنگولارنگوسکوپی به اختصار ان پی ال را توصیه کند.

در طی این آزمایش که در مطب پزشک انجام می شود، یک دوربین کوچک که شبیه یک رشته اسپاگتی است و در انتهای آن نور وجود دارد، از سوراخ بینی نوزاد عبور کرده و به قسمت زیرین گلو که حنجره قرار دارد، می رسد تا پزشک بتواند حنجره را ببیند.

در صورت تشخیص لارنگومالاسی، پزشک ممکن است برای بررسی میزان مشکلات کودک و اینکه آیا راه هوایی تحتانی تحت تأثیر قرار گرفته است یا خیر، آزمایش های تشخیصی دیگری تجویز نماید. این آزمایشات عبارتند از:

• عکسبرداری گردن با اشعه ایکس

• فلوروسکوپی راه هوایی

• میکرولارنگوسکوپی و برونکوسکوپی موسوم به ام ال بی

• ازوفاگوستروودودنوسکوپی یا ای جی دی و پروب پی هاش

• ارزیابی آندوسکوپی عملکردی بلع که به آن اف ای ای اس نیز می گویند.

آیا لارنگومالاسی خودبخود برطرف می شود؟

در ۹۰ درصد موارد، این مشکل بدون درمان تا ۱۸ الی ۲۰ ماهگی برطرف می شود. اما در نوع شدید، درمان دارویی یا جراحی لازم است.

بهترین دارو برای لارنگومالاسی چیست؟

گاهی داروی ضد رفلاکس برای کمک به مدیریت رفلاکس معده تجویز می شود زیرا به داخل کشیده شدن مزمن عضلات گردن و قفسه سینه ناشی از لارنگوملاسی، رفلاکس را تشدید می کند. همچنین رفلاکس اسید می تواند باعث تورم بالای تارهای صوتی شده و تنفس پر سر و صدا را بدتر کند.

چه زمانی لارنگومالاسی نیاز به جراحی دارد؟

در شرایط شدید، جراحی به نام سوپراگلوتوپلاستی درمان انتخابی است. علائمی که نشان دهنده نیاز به جراحی لارنگومالاسی است عبارتند از:

• آپنه یا توقف تهدید کننده تنفس

• لکه های آبی قابل توجه

• عدم افزایش وزن علی رغم تغذیه مناسب

• به داخل کشیده شدن قابل توجه قفسه سینه و گردن

• نیاز به اکسیژن اضافی برای تنفس

• مشکلات قلبی یا ریوی مربوط به ناتوانی کودک در دریافت اکسیژن کافی

بعد از جراحی ممکن است تنفس پر سر و صدای کودک به طور کامل از بین نرود، اما به رفع مشکلات زیر کمک می کند:

• شدت علائم را کاهش می دهد.

• آپنه یا توقف تنفس را کاهش می دهد.

• نیاز به اکسیژن اضافی را کاهش می دهد.

• وضعیت بلع بهتر می شود.

• وزن گیری کودک بهتر می شود.

لازم است ایمنی بلع بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار گیرد.

علت ایجاد لارنگومالاسی چیست؟

لارنگومالاسی در مجرای تنفسی کودک در حین انجام میکرولارنگوسکوپی مشاهده می شود. علت دقیق آن مشخص نیست. آرامش یا فقدان تن عضلانی در مجاری هوایی فوقانی ممکن است یک عامل باشد. این ناهنجاری معمولاً در بدو تولد وجود دارد یا در ماه اول زندگی ظاهر می گردد. رفلاکس علائم را تشدید می کند. تنفس پر سر و صدا اغلب زمانی بدتر می شود که نوزاد به پشت خوابیده یا گریه می کند.

لارنگومالاسی چگونه تشخیص داده می شود؟

لارنگومالاسی در حین معاینه مشاهده می شود و پزشک پرسشهایی در مورد مشکلات سلامتی نوزاد می پرسد و ممکن است برای ارزیابی بیشتر وضعیت نوزاد، آزمایشی به نام نازوفارنگولارنگوسکوپی به اختصار ان پی ال را توصیه کند.

آیا لارنگومالاسی خودبخود برطرف می شود؟

در ۹۰ درصد موارد، این مشکل بدون درمان تا ۱۸ الی ۲۰ ماهگی برطرف می شود. اما در نوع شدید، درمان دارویی یا جراحی لازم است.

چه زمانی لارنگومالاسی نیاز به جراحی دارد؟

در شرایط شدید، جراحی به نام سوپراگلوتوپلاستی درمان انتخابی است. علائمی که نشان دهنده نیاز به جراحی لارنگومالاسی است عبارتند از: • آپنه یا توقف تهدید کننده تنفس • لکه های آبی قابل توجه • عدم افزایش وزن علی رغم تغذیه مناسب • به داخل کشیده شدن قابل توجه قفسه سینه و گردن• نیاز به اکسیژن اضافی برای تنفس • مشکلات قلبی یا ریوی مربوط به ناتوانی کودک در دریافت اکسیژن کافی

تحریریه وب سایت

منبع: chop