داروی تگاتارد چیست؟
درباره داروی تگاتارد بیشتر بدانیم
همه چیز درباره داروی تگاتارد:
داروی تکاتارد یا کاربامازپین جزء دسته داروهای ضد تشنج طبقه بندی می شود و مکانیسم اثر آن شناخته شده نیست ولی با کاهش فرکانس آزادسازی واسطه های عصبی٬ انتقال سناپسی را کاهش می دهد.
موارد مصرف داروی تگاتارد:
- درمان انواع صرع
- درد عصب سه قلو
- بیماری دو قطبی
- بیماری کره در کودکان
- سندرم پای بی قرار
-
هشدارهای مصرف داروی تگاتارد :
۱- قطع ناگهانی مصرف دارو در بیمارانی که به این دارو پاسخ می‌دهند، ممکن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. ۲- این دارو ممکن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسیتوپنی، شیوع عفونت های میکروبی، تأخیر در التیام زخم ها و خونریزی لثه شود,۳- در صورت بروز علائم قلبی–عروقی، بثورات جلدی یا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو باید قطع شود.
تداخل های دارویی تگاتارد :
داروی تگاتارد یا کاربامازپین، غظت پلاسمایی کلونازپام، فنیتوئین، سدیم والپروات، اتوسوکسیمید و پریمیدون را کاهش می دهد. اریترومایسین و ایزونیازید غلظت خونی کاربامازپین را افزایش می دهند. همچنین سمیت کبدی ایزونیازید در مصرف همزمان با کاربامازپین افزایش می یابد. دارو های ضدافسردگی و دارو های ضدجنون، با کاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجی کاربامازپین مقابله می کنند. این دارو متابولیسم دارو های ضدافسردگی سه حلقه ای، فنیتوئین، هالوپریدول و داروهای ضدبارداری خوراکی را افزایش و غلظت پلاسمایی آن ها را کاهش می دهد ومنجر به کاهش اثرات آن ها می شود. دیلتیازم، وراپامیل، ایتراکونازول و کتوکونازول غلظت پلاسمایی کاربامازپین را افزایش می دهند. متابولیسم کاربامازپین توسط سایمتیدین کاهش و در نتیجه غلظت پلاسمایی آن افزایش می -یابد.کاربامازپین اثر دارو های ضدانعقادی را کاهش می دهد. اثر دارو های ضدبارداری حاوی استروژن و کینیدین، در صورت مصرف همزمان با کاربامازپین، ممکن است کاهش یابد. کلیرانس لاموتریژین در صورت مصرف همزمان با کاربامازپین ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان کاربامازپین با دارو های مهارکننده آنزیم مونوآمین اکسیداز از جمله فورازولیدون و پروکاربازین ممکن است منجر به بروز حملات تشنجی شدید، افزایش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.
نکات قابل توصیه برای داروی تگاتارد :
۱- جهت کاهش تحریک دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود,۲- از قطع ناگهانی مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش یابد تا از بروز تشنج یا حمله مداوم صرعی جلوگیری شود.۳- در صورت مصرف این دارو، در موقع رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به دقت و هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.۴- در صورتی که مقدار مصرف این دارو از حداقل شروع شده و به تدریج با فواصل یک هفته افزایش پیدا کند، عوارض جانبی دارو به حداقل می رسد.
منبع ویکی پدیا
