اختلال خواب چیست؟
اختلال خواب در کودکان و جوانان رایج است؛ حتی نوزادان نیز ممکن است اختلال خواب داشته باشند.
مطالعات نشان داده است که کیفیت و یا کمیت پایین خواب در کودکان وابسته به گروهی از مشکلات، از جمله دشواری های تحصیلی، رفتاری، رشدی و اجتماعی، ناهنجاری های وزنی و دیگر مشکلات سلامتی است. مشکلات خواب اطفال نه تنها بر سلامتی کودک اثر می گذارند، بلکه می توانند بر پویایی خانواده و خواب والدین و خواهر و برادر ها نیز اثر داشته باشند.
کودکان ممکن است از مشکل در به خواب رفتن یا در خواب ماندن رنج ببرند؛ مشکلات روانی از جمله آپنه یا وقفه ی تنفسی انسدادی در هنگام خواب، رفتار های ناهنجار یا مزاحم مانند راه رفتن در خواب یا دیگر علائم خواب پریشی که نزدیک به شروع خواب رخ می دهند؛ مانند سندروم پای بیقرار و علائم روزانه مانند خواب آلودگی بیش از حد، تن انداختگی یا کاتاپلکسی و دیگر علائم:
مقابله با اختلال در کودک و روش های آن:
بیشتر والدین تجربه مشکلات بی خوابی و اختلال در کودک را تجربه کرده اند. بسیاری از کودکان و نوجوانان در زمان به خواب رفتن و نیز در طول مدت خواب، دچار اختلال هستند.
نداشتن خواب خوب شبانه می تواند بر روحیه و رفتار فرزند شما در طول روز تأثیر بگذارد. در مقاله زیر به بررسی روش های مقابله با بی خوابی در کودک می پردازیم:
بسیاری از کودکان مانند بزرگسالانی که دچار بی خوابی هستند برای به خواب رفتن و نیز در طول مدت خواب مشکل دارند. علائم بی خوابی در کودکان علاوه بر خواب آلوده بودن در طول روز، می تواند شامل مواردی هم چون: تحریک پذیری، نوسانات خلقی، بیش فعالی، افسردگی، پرخاشگری، حواس پرتی و مشکلات حافظه باشد.
علل بی خوابی در کودک چیست؟
یکی از دلایل شایع که باعث بی خوابی در کودک می شوند، خوابیدن در دیروقت و زمان نامناسب می باشد. این امر اغلب به این دلیل است که والدین انتظارات غیرواقعی از میزان خواب کودکان خود دارند یا اینکه بچه هایشان تحت فشار برنامه های بیش از حد قرار گرفته اند، در بسیاری از فعالیت ها شرکت می کنند و یا تکالیف زیادی برای انجام دادن دارند. ممکن است کودک شما تا دیروقت مشغول، صحبت با تلفن، بازی های ویدیویی یا تماشای تلویزیون باشد.
به یاد داشته باشید که کودکان بین ۶ تا ۱۲ سال به حدود ۱۰ تا ۱۱ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. این در حالی ست که نوجوانان به حدود ۹ ساعت خواب شبانه نیازمندند.
در صورتی که یک ساعت خواب واقع بینانه تنظیم کرده باشید و کیفیت خواب کودک شما هم چنان نا مناسب است، علت بی خوابی می تواند شامل موارد زیر باشد:
عادات خواب نادرست
مصرف کافئین
استرس
انسداد تنفس در خواب خروپف
عوارض جانبی داروها، از جمله محرک های مورد استفاده در درمان بیش فعالی، داروهای ضد افسردگی، پپکورتیکواستروئیدها و ضد تشنجها
آسم سرفه
اگزما خارش
افسردگی
اضطراب
سندرم پاهای بی قرار
اختلالات توسعه عصبی مانند اوتیسم، عقب ماندگی ذهنی و سندرم آسپرگر
روش های درمانی برای مقابله با بی خوابی در کودک چیست؟
اگرچه والدین اغلب می خواهند برای درمان بی خوابی فرزندشان به یک نسخه مراجعه کنند، اما یافتن هرگونه مشکل اساسی پزشکی یا روانی که ممکن است در ابتدا به درمان نیاز داشته باشد، بسیار مهم تر است.
به عنوان مثال، اگر کودک شما مشکلات تنگی نفس در خواب دارد، شب ها با صدای بلند خروپف می کند و یا مرتباً نفس کشیدنش متوقف می شود، ممکن است نیازمند به برداشتن لوزه ها و غدد لنفاوی خود باشد. یا اگر فرزند شما سرفه های مکرر شبانه دارد، ممکن است کنترل آسم او به خوبی صورت نگرفته باشد و به داروهای کنترل کننده دیگری نیاز داشته باشد.
هم چنین قرص های خواب آور که با تبلیغات به بازار عرضه می شود، برای مصرف کودکان توصیه نمی شود. داروهایی که برخی اوقات و با مشورت پزشک مورد استفاده قرار می گیرد شامل موارد زیر است:
داروهای ضد افسردگی آرام بخش، از جمله آمی تری پتیلین و ری مرون
ملاتونین
کلونیدین، به خصوص اگر کودک شما همزمان دارای اختلال بیش فعالی یا مشکلات رفتاری است.
ریسپردال، به خصوص اگر فرزند شما مبتلا به اوتیسم یا مشکلات رفتاری است.
آنتی هیستامین ها، اگرچه این موارد معمولاً باعث خواب آلودگی روزانه می شوند و تنها برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
درمان های غیر دارویی برای د رمان اولیه بی خوابی در دوران کودک چیست؟
درمان های غیر دارویی برای مقابله با بی خوابی در کودک که ناشی از شرایط پزشکی دیگری نیست، می تواند شامل موارد زیر باشد:
محدود کردن زمان وقت گذراندن در رختخواب فقط برای خوابیدن، که شامل کتاب خواندن، انجام تکایف مدرسه یا تماشای تلویزیون در رختخواب می شود.
داشتن یک برنامه بسیار دقیق از زمانی که کودک شما به رختخواب می رود و از خواب بیدار می شود، شامل آخر هفته ها و تعطیلات.
به فرزند خود فنون آرام سازی، از جمله تنفس شکمی، شل کردن عضلات پیش رونده و شبیه سازی بصری را آموزش دهید که هنگام خواب از آنها استفاده کند.
متوقف کردن فعالیت های تحریک کننده ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از زمان خواب ، مانند بازی های ویدیویی، تماشای تلویزیون، پیام دادن یا صحبت کردن با تلفن.
اگر کودک شما در طی ۱۰ تا ۲۰ دقیقه به خواب نرفت، او را از رختخواب خارج کنید و کاری آرام مانند کتاب خواندن انجام دهید.
جلوگیری از مصرف کافئین در کودک مبتلا به اختلال خواب
ورزش کردن به طور منظم
برای بیشتر کودکان مبتلا به بی خوابی مراجعه به مشاور یا روانشناس کودک ، علاوه بر پزشک متخصص اطفال، نیز می تواند مفید باشد.
اختلال بیش فعالی و بی خوابی در کودک مبتلا به اختلال خواب
درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و بی خوابی بسیار گیج کننده است، زیرا بسیاری از علائم بی خوابی همانند علائم اختلال بیش فعالی است و درمان های اختلال بیش فعالی غالباً می توانند باعث بی خوابی شوند.
اگر بی خوابی فرزند شما هنگام شروع داروی اختلال بیش فعالی یا افزایش دوز دارو بدتر شود، ممکن است دارو باعث این مشکل باشد. برای سایر کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، این علائم واقعی اختلال بیش فعالی است که باعث می شود آنها در خواب مشکل داشته باشند و جای تعجب است که ، دوز کمی از محرک کوتاه مدت تحرک در بعد از ظهر یا عصر در واقع به آنها کمک می کند تا بخوابند.
پزشک فوق تخصص مغز و اعصاب کودک می تواند به شما برای درمان این اختلالات کمک کند. به خاطر داشته باشید که نداشتن خواب شبانه خوب می تواند علائم اختلال بیش فعالی را شدیدتر کند.
منبع: تحریریه وب سایت
